Χρηματοπιστωτική σταθερότητα

Στον τομέα της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας η ΕΚΤ έχει δύο βασικά καθήκοντα:

Εντοπισμός κινδύνων

Η ΕΚΤ, από κοινού με τις λοιπές κεντρικές τράπεζες του Ευρωσυστήματος και το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών, παρακολουθεί τις κυκλικές και διαρθρωτικές εξελίξεις στους τραπεζικούς τομείς της ζώνης του ευρώ και της ΕΕ ως σύνολο, καθώς και σε άλλους χρηματοπιστωτικούς τομείς.

Αξιολόγηση κινδύνων

Ο ενδεχόμενος αντίκτυπος των συστημικών κινδύνων στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος της ζώνης του ευρώ/της ΕΕ και στον βαθμό ανθεκτικότητάς του αξιολογείται με τη χρήση ποσοτικών εργαλείων, όπως το πλαίσιο της ΕΚΤ όσον αφορά τις μακροοικονομικές ασκήσεις προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων, η ανάλυση δικτύων και άλλα συναφή εργαλεία κατασκευής υποδειγμάτων. Το πλαίσιο μακροοικονομικών ασκήσεων προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων χρησιμοποιείται συχνά για να αξιολογηθεί με μελλοντική προοπτική η ανθεκτικότητα του τραπεζικού τομέα έναντι (δυσμενών) μακροοικονομικών και χρηματοπιστωτικών εξελίξεων.

Στον τομέα της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας η ΕΚΤ παρέχει επίσης υποστήριξη σε επίπεδο διενέργειας αναλύσεων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου.

Μακροπροληπτική πολιτική

Από τις 4 Νοεμβρίου 2014, οπότε τέθηκε σε ισχύ ο κανονισμός ΕΕΜ, η ΕΚΤ διαθέτει μακροπροληπτικά εργαλεία για την αντιμετώπιση των πιθανών συστημικών κινδύνων που εμφανίζονται στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Στον τομέα της μακροπροληπτικής πολιτικής η ΕΚΤ έχει δύο εντολές:

Εφαρμογή αυστηρότερων μέτρων

Η ΕΚΤ μπορεί να εφαρμόζει υψηλότερες απαιτήσεις για τα κεφαλαιακά αποθέματα ασφαλείας από ό,τι οι εθνικές αρχές, καθώς και αυστηρότερα μέτρα για την αντιμετώπιση συστημικών ή μακροπροληπτικών κινδύνων, βάσει των διαδικασιών που προβλέπει η σχετική ενωσιακή νομοθεσία. Για παράδειγμα, η ΕΚΤ μπορεί, κατόπιν κοινοποίησης στις εθνικές αρχές, να εφαρμόζει υψηλότερες απαιτήσεις για τις τράπεζες όσον αφορά:

• τα αντικυκλικά κεφαλαιακά αποθέματα ασφαλείας
• τα αποθέματα ασφαλείας συστημικού κινδύνου (εάν εφαρμόζονται στο εθνικό δίκαιο)
• τις προσαυξήσεις των κεφαλαιακών απαιτήσεων των συστημικώς σημαντικών ιδρυμάτων
• τους συντελεστές στάθμισης κινδύνου για τα ανοίγματα στον τομέα των ακινήτων και για τα ανοίγματα εντός του χρηματοπιστωτικού τομέα
• τα όρια για μεγάλα ανοίγματα
• τις πρόσθετες απαιτήσεις δημοσιοποίησης

Διατύπωση σχολίων και ενστάσεων

Οι εθνικές αρχές έχουν την υποχρέωση να ενημερώνουν την ΕΚΤ όταν προτίθενται να εφαρμόσουν ή να αλλάξουν κάποιο μακροπροληπτικό μέτρο. Η ΕΚΤ αξιολογεί τα προτεινόμενα μέτρα και μπορεί να διατυπώσει ένσταση. Προτού προχωρήσουν στην έκδοση απόφασης, οι εθνικές αρχές λαμβάνουν υπόψη τα σχόλια της ΕΚΤ.

Χρηματοπιστωτική κανονιστική ρύθμιση

H κανονιστική ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και αγορών θέτει τις βάσεις για τη μακροπροληπτική πολιτική. Η ΕΚΤ αναλύει πρωτοβουλίες των ευρωπαϊκών και διεθνών ρυθμιστικών και εποπτικών αρχών που αφορούν την κανονιστική ρύθμιση, την εποπτεία, τις ρυθμίσεις για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα (π.χ. διαχείριση και επίλυση χρηματοπιστωτικών κρίσεων) και λοιπούς τομείς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών (π.χ. λογιστική) και παρέχει συμβουλές από μια μακροπροληπτική σκοπιά και τη σκοπιά της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Συγκεκριμένα, η ΕΚΤ συνεισφέρει σε επίπεδο κανονιστικής ρύθμισης και εποπτείας, με τη συμβολή τόσο της ίδιας όσο και του Ευρωσυστήματος, στην κατάρτιση νομοθετικών προτάσεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, καθώς και σε επίπεδο ΕΕ.